lahaine.org
Nacionales Galiza :: 05/10/2014

[Gal/Cast] Luzia R. relata detençom de Raul Agulheiro pola Guardia Civil

Ceivar
Luzia R. narra la detención del independentista galego Raul Agulheiro por la Guardia Civil en Compostela

Galego

Luzia R. encontrava-se onte na morada de Raul Agulheiro aguardando por ele quando se iniciou o registo do domicílio pola Guardia Civil. Falamos com ela para que nos comentasse como foi o operativo policial e que foi o que aconteceu na rua do Espíritu Santo durante as quase três horas que durou a intervençom policial.

Como se iniciou o registo?

Eu estava na casa, com o irmao de Raul, aguardando que chegasse ele. Como Raul tardava, o irmao foi procurá-lo fora e fiquei soa no andar. Aos dez minutos, aproximadamente, vim que três indivíduos encarapuçados que gritavam “Guardia Civil! Guardia Civil!” me apontavam com umha pistola desde a porta entornada. Entraram no andar sem eu me decatar. Rachárom o pomo da porta da casa e entraram.

Como te tratárom?

Primeiro entrárom três e logo encheu-se a casa de guardas civis encarapuçados. A mim ordenárom-me atirar-me no chao, boca abaixo. Gritavam que nom os mirasse e em poucos segundos a casa estava inçada de guardas civis encarapuçados. Logo pugérom-me contra a parede e repetiam também que nom me girasse e que nom os mirasse.

Nesta situaçom jogárom a meter-me medo, dizendo-me que colhesse roupa para marchar a Madrid, que já estava incomunicada e que “a cousa” seria para dias. Estavam-me a dizer indiretamente que me aplicavam a legislaçom antiterrorista e que estava incomunicada, com todo o que isso supom e as cousas que se che passam pola cabeça. Proibírom-me responder ao telemóvel também com a “explicaçom” da incomunicaçom. Umha outra cousa com a que insistírom bastante foi que sabia “algo”.

Como foi o registo?

Procuravam computadores e lápizes de memória, comentavam entre eles o que encontravam e o que estava comigo falava de qualquer cousa com tal de que eu nom ouvisse essas conversas. Logo de ocuparem a casa, uns minutos depois, chegárom vários cans e figérom como um segundo registo. Revolviam todo, atirando as cousas para o chao. Também atiravam fotos de todo o que encontravam. Acho que nalgum momento trougérom Raul à morada, porque me pareceu sentir a sua voz, mas como estava fechada no quarto nom o podo assegurar. Quando rematárom com todo, dissérom-me que ficasse na casa soa durante dez minutos logo de eles marcharem. A gente que estava já fora, na rua, solidarizando-se com Raul comentou que saírom vários carros com sereias a toda velocidade e que levavam Raul com eles.

Premiam-me também com a pistola nas costas. Em nengum momento me figérom perguntas sobre o motivo polo que supostamente estavam na nossa casa, mas repetiam que “ti sabes mais do que eu de que vai isto” e argumentavam que, como estudo Direito, nada disto me era estrano.

No exterior, um grupo de entre 20 e 30 pessoas concentrárom-se frente à morada de Raul Agulheiro, reivindicando a sua liberdade e denunciando o operativo policial.
Enquanto todo isto acontecia a prática totalidade dos meios reproduziam a nota enviada polo ‘Ministerio de Interior’ a respeito da detençom, que chegava a assinalar o compromisso solidário de Raul com os independentistas presos como “indício” para a sua detençom.


Castellano

Luzia R. se encontraba ayer en la vivienda de Raul Agulheiro esperándole cuando se inició el registro del domicilio por la Guardia Civil. Hablamos con ella para que nos comentase como fue el operativo policial y que fue lo que sucedió en la calle del Espíritu Santo durante las casi tres horas que duró la intervención policial.

¿Cómo se inició el registro?

Yo estaba en la vivienda, con el hermano de Raul, esperando que él llegase. Como Raul tardaba, el hermano salió fuera a buscarlo y yo quedé sola en la casa. A los diez minutos, aproximadamente, vi que tres individuos encapuchados que gritaban “Guardia Civil! Guardia Civil!” me apuntaban con una pistola desde la puerta entreabierta. Entraron en la vivienda sin darme cuenta. Rompieron el pomo de la puerta de la casa y entraron.

¿Cómo te trataron?

Primero entraron tres y después se llenó la casa de guardias civiles encapuchados. A mi me ordenaron tirarme en el suelo, boca abajo. Gritaban que no los mirase y en pocos segundos la casa estaba llena de guardias civiles encapuchados. Después me pusieron contra la pared y repetían también que no me girase y que no los mirase.

En esta situación jugaron a meterme miedo, diciendo que cogiese ropa para marchar a Madrid, que ya estaba incomunicada y que “la cosa” sería para días. Me estaban diciendo indirectamente que me aplicaban la legislación antiterrorista y que estaba incomunicada, con todo lo que eso supone y las cosas que te pasan por la cabeza. Me prohibieron responder al móvil también con la “explicación” de la incomunicación. Una cosa más con la que insistieron bastante fue que sabía “algo”.

¿Cómo fue el registro?

 Buscaban ordenadores y pen drives, comentaban entre ellos lo que encontraban y el que conmigo estaba hablaba de cualquier cosa con tal de que yo no oyese esas conversaciones. Después de ocupar la casa, unos minutos después, llegaron varios perros e hicieron como un segundo registro. Revolvían todo, tirando las cosas al suelo. También tiraban fotos, todo lo que encontraban. Creo que en algún momento trajeron a Raul a casa porque me pareció sentir su voz, pero como estaba encerrada en la habitación no lo puedo asegurar. Cuando dieron por finalizado todo, dijeron que quedara en casa sola durante diez minutos tras su marcha. La gente que estaba fuera en la calle, se solidarizándose con Raul comentó que salieron varios coches con sirenas a toda velocidad y que llevaban a Raul con ellos.

 En el exterior, un grupo de entre 20 y 30 personas se concentraron frente a la vivienda de Raul Agulheiro, reivindicando su libertad y denunciando el operativo policial.

Mientras todo esto sucedía la práctica totalidad de los medios reproducían la nota enviada por el “Ministerio de Interior” al respecto de la detención que llegaba a señalar el compromiso solidario de Raul con los independentistas presos como “indicio” de su detención.

 

 

Este sitio web utiliza 'cookies'. Si continúas navegando estás dando tu consentimiento para la aceptación de las mencionadas 'cookies' y la aceptación de nuestra política de 'cookies'.
o

La Haine - Proyecto de desobediencia informativa, acción directa y revolución social

::  [ Acerca de La Haine ]    [ Nota legal ]    Creative Commons License ::

Principal