lahaine.org
Nacionales Galiza :: 09/05/2011

[Fotos] Crónica sobre los 4 detenidos en La Coruña el 1º de Mayo

Indymedia Galiza
La nota negativa del día fue la detención de cuatro activistas, que se concentraban en la plaza de Ourense contra los sindicatos pactistas UGT y CCOO.

kldfjdsklafj

ñldfds

dkasklfjf

lkfld

kldjfask

[Gal]

Ao redor das 13h a procesión convocada por CC.OO e UGT chegaba á Delegación do Goberno onde se disponhían rematar o acto con un descurso. Nese momento unhas 10 persoas concentrábanse frente a eles, a uns 30 metros, portando unha faixa contra a actitude descaradamenten pactistas destes sindicatos, ao pouco de despregar a faixa, un dispositivo de antidisturbios rodeou aos manifestantes procedendo a identificalos. Mentres, proferíanse consignas en contra de UGT e CC.OO e as reformas sociais. Os efectivos policiais ameazaron con detencións de non deixar de berrar polo megáfono. Despois disto, o xefe do dispositivo ordeou colocar un furgón policial xusto en frente da concentración, impedindo que se nos vise, polo que @s activistas movéronse do seu lugar para sortear a estratexia policial, provocando o enfado dos UIP, e obrigando ao furgón novamente a desprazarse, foi entón cando o cerco das forzas da orde estreitouse aínda máis, dando lugar a algúns encontronazos e facendo retroceder á concentración. Isto non foi suficiente para o xefe do dispositivo, Silverio Blanco, que ante un novo altercado, berrou, comunicando @s asistentes que ficaban tod@s detid@s. Pouco despois, chegou até o lugar un coche patrulha, e as forzas da orde introduciron nel a dous dos activistas alí concentrados, repetindo outra vez a mesma operación unha vez máis, pasados uns minutos.

Os catro detidos, foron conducidos até a Xefatura de Policía sita en Méndez Núñez. Alí atoparon outra vez a Silverio Blanco, visíbelmente alporizado, e reprimindo a outros axentes, por mor de que desobedeceran a orde de deter a 6 dos identificados e non 4, coma finalmente aconteceu.

Non foi até as 18:30h da tarde, cando os detidos foron postos en liberdade, á espera de citación xudicial, e acusados dun presunto delito contra as liberdades públicas, por impedir o libre dereito á manifestación de CC.OO e UGT.

Nota: Silverio Blanco é conhecido por múltiples actos de violencia contra colectivos sociais, e pola súa absoluta falta de responsabilidade á hora de exercer o mando dos UIP.

Manifesto dos MM.SS da Corunha ante o 1º de Maio

¡BASTA DE PASEOS!

Ao longo de moitas décadas, tanto no franquismo coma nos primeiros anos da transición, a loita obreira conseguiu arrebatar ós empresarios os dereitos que nos levaron ó que popularmente se coñeceu como “estado de benestar”. Milleiros de traballadores sacrificaron a súa integridade física, a súa liberdade, incluso a súa vida, para que nós dispuxeramos do paro, as pensións, a sanidade e o ensino público, e unha serie de dereitos que permitiron a subsistencia cun mínimo de decencia, para a maioría da poboación.

Nos últimos 30 anos, coa legalización e domesticación duns sindicatos sen escrúpulos, estanse a perder progresivamente todas e cada unha destas conquistas. Basta unha simple asinatura desta escoura nunha das súas múltiples reunións co goberno e a patronal, para barrer coas melloras acadadas en varias décadas de dura loita.Entre os logros destes especímenes, cabe destacar: a creación de ETTs e a potenciación da “flexibilidade laboral”, entendida como adaptación do traballador ás necesidades do empresario, grazas a isto somos os reis da temporalidade en europa rondando o 30% do total dos contratos, a redución de 6 a 4 meses de paro por cada ano traballado así como a obriga de aceptar postos de traballo precarios para non perder a prestación por desemprego, o abaratamento do despido(45 días por cada ano traballado a 33), a redución do pago de horas extras(en moitos casos páganse coma horas ordinarias), a reforma das pensións(máis dun 20% de perda para os futuros pensionistas), a perda do salario real dos/as traballadores/as nun 10% entre o ano 1995 e 2007, coincicindo cun crecemento económico sen precedentes, así como unha sinistralidade laboral superior á da maioría dos países da unión europea. Todo isto coa excusa de crear emprego e xa temos batido todos os records de desempregados(5 millóns de parados)

Non podemos deixarnos putear máis, Méndez alardea de levar máis de 40 anos afiliado ó PSOE, a CIG deixa á cúpula do BNG encabezar as súas manifestacións e a Fidalgo abrironlle a cabeza o 1 de Maio do 2003, por vender ós traballadores de Sintel e por facer pactos de non agresión có goberno de Aznar.
Os sindicatos son os nosos inimigos, ó igual que a patronal e os partidos políticos, xa que ninguén morde a man do que lle dá de comer. Non podemos deixar que nos representen xa que os seus intereses son opostos ós nosos. Históricamente, as únicas melloras que acadamos os traballadores foron a través da loita autónoma, organizándonos en asambleas á marxe dos partidos políticos e sindicatos e arrebatando unha a unha as reivindicacións, porque os dereitos conquístanse, non se mendigan con paseos polo centro da cidade como o que se realizou hoxe. Non podemos permitir que nos sigan traizoando estes vendeobreiros, nós non somos os culpábeis da crise e negámonos a pagar a súas consecuencias.

¡SINDICATOS TRAIDORES!
¡ORGANÍZATE E LUCHA!

AUTONOMÍA OBREIRA


[Cast]

Alrededor de las 13 h la procesión convocada por CCOO y UGT llegaba a la Delegación del Gobierno donde se disponían a terminar el acto con un discurso. En ese momento unas 10 personas se concentraban frente a ellos, a unos 30 metros, portando una pancarta contra la actitud descaradamente pactista de esos sindicatos. Al poco de desplegarla, un dispositivo de antidisturbios rodeó a los manifestantes procediendo a identificarlos.

Mientras, se proferían consignas en contra de UGT y CCOO y las reformas sociales. Los efectivos policiales amenazaron con detenciones si no dejaban de gritar por el megáfono. Después de esto, el jefe del dispositivo ordenó colocar un furgón policial justo en frente de la concentración, impidiendo que se nos viese, por lo que l@s activistas se movieron de su lugar para sortear la estrategia policial, provocando el enfado de los UIP, y obligando al furgón nuevamente a desplazarse. Fue entonces cuando el cerco de las fuerzas del orden se estrecho todavía más, dando lugar a algunos encontronazos y haciendo retroceder la concentración. Esto no fue suficiente para el jefe del dispositivo, Silverio Blanco, que ante un nuevo altercado, gritó, comunicando a l@s asistentes que estaban tod@s detenid@s.

Poco después, llegó hasta el lugar un coche patrulla, y las fuerzas del orden introdujeron en el a dos activistas allí concentrados, repitiendo otra vez la misma operación más, pasados unos minutos.

Los cuatro detenidos, fueron conducidos hasta la Jefatura de Policía situada en Méndez Núñez. Allí se encontraron de nuevo a Silverio Blanco, visiblemente enfadado, y reprimiendo a otros agentes, por haber desobedecido la orden de detener a 6 de los identificados y no a 4, como finalmente sucedió.
No fue hasta las 18:30 h de la tarde, cuando los detenidos fueron puestos en libertad, a la espera de citación judicial, y acusados de un presunto delito contra las libertades públicas, como impedir el libre derecho a la manifestación de CCOO Y UGT.

Nota: Silverio Blanco es conocido por múltiples actos de violencia contra colectivos sociales, y por su absoluta falta de responsabilidad a la hora de ejercer el mando de los UIP.

Manifiesto de los MM.SS de La Coruña ante el 1º de Mayo

¡BASTA DE PASEOS!

A lo largo de muchas décadas, tanto en el franquismo como en los primeros años de la transición, la lucha obrera consiguió arrebatar a los empresarios los derechos que nos quitaron, lo que popularmente se conoció como “estado de bienestar”. Miles de trabajadores sacrificaron su integridad física, su libertad, incluso su vida, para que nosotros dispongamos del paro, las pensiones, la sanidad y la enseñanza pública, y una serie de derechos que permitieron la subsistencia con un mínimo de decencia, para la mayoría de la población.

En los últimos 30 años, con la legalización y la domesticación de algunos sindicatos sin escrúpulos, se están perdiendo todas y cada una de estas conquistas. Basta una simple firma de esta escoria en una de sus muchas reuniones con el gobierno y la patronal, para barrer las mejoras logradas en varias décadas de dura lucha. Entre los logros de estos especímenes, cabe destacar: la creación de ETTS y la potenciación de la “flexibilidad laboral”, entendida como adaptación del trabajador a las necesidades del empresario; gracias a esto somos los reyes de la temporalidad en Europa rondando el 30% del total de los contratos, la reducción de 6 a 4 meses de paro por cada año trabajado así como la obligación de aceptar puestos de trabajo precarios para no perder la prestación por desempleo, el abaratamiento del despido (45 días por cada año trabajado a 33), la reducción del pago de horas extras (en muchos casos se pagan como horas ordinarias), la reforma de las pensiones (más de un 20% de pérdida para los futuros pensionistas), la pérdida del salario real de los/las trabajadores/as en un 10% entre el año 1995 y 2007. Coincidiendo con un crecimiento económico sin precedentes, así como una siniestralidad laboral superior a la de la mayoría de países de la unión europea. Todo esto con la excusa de crear trabajo y ya tenemos batidos todos los récords de desempleados (5 millones de parados).

No podemos dejar que nos puteen más. Méndez alardea de llevar más de 40 años afiliado al PSOE, la CIG deja a la cúpula del BNG encabezar sus manifestaciones y a Fidalgo le abrieron la cabeza el 1 de mayo de 2003, por vender a los trabajadores de Sintel y por hacer pactos de no agresión con el gobierno de Aznar.

Los sindicatos son nuestros enemigos, al igual que la patronal y los partidos políticos, ya que nadie muerde la mano que le da de comer. No podemos dejar que nos representen ya que sus intereses son opuestos a los nuestros.
Históricamente, las únicas mejoras que alcanzamos los trabajadores fueron a través de la lucha autónoma, organizándonos en asambleas al margen de partidos políticos y sindicatos y arrebatando una a una las reivindicaciones, porque los derechos se conquistan, no se mendigan con paseos por el centro de la ciudad como se hizo hoy. No podemos permitir que nos sigan traicionando estos vendeobreros, porque no somos los culpables de la crisis y nos negamos a pagar sus consecuencias.

¡SINDICATOS TRAIDORES!
¡ORGANÍZATE Y LUCHA!

AUTONOMÍA OBRERA

 

Este sitio web utiliza 'cookies'. Si continúas navegando estás dando tu consentimiento para la aceptación de las mencionadas 'cookies' y la aceptación de nuestra política de 'cookies'.
o

La Haine - Proyecto de desobediencia informativa, acción directa y revolución social

::  [ Acerca de La Haine ]    [ Nota legal ]    Creative Commons License ::

Principal